رزرو هتل با پشتیبانی ۲۴ ساعته در جااینجاس
این روزها گذران زندگی بدون اینترنت غیر ممکن شده است. خیلی ها حتی در سفر هم نمی توانند از دنیای مجازی به دور بمانند. هر چند که اینترنت می تواند در بسیاری زمینه ها مثل رزرو هتل به کمک بیاید، اما همان اینترنت در داخل یک هتل ممکن است برای اطلاعات شخصی شما گران تمام شود؛ فرقی هم نمی کند در یک هتل لوکس چند ستاره مانند هتل بزرگ شیراز اقامت کنید یا در یک هتل سه ستاره مثل هتل ایران تهران. در این مطلب قرار است به سوالات شما در مورد اینکه آیا وای فای هتل ها امن است یا خیر؛ پاسخ دهیم.
بسیاری از ما بعد از رزرو هتل و گذراندن مرحله پذیرش، فکر می کنیم هتل قرار است از ما و تمام وسایل با ارزشمان مراقبت کند؛ مثلا کلید اتاق ما را در اختیار کسی قرار ندهد یا اینکه صندوق امانات برای وسایل با ارزش ما تهیه کند. اما حقیقت این است که یک تهدید بسیار بزرگ تر ممکن است در اتاق شما در کمین تان باشد و آن چیزی نیست به جز وای فای رایگان که امروزه بیشتر هتل ها در اختیار مسافران قرار می دهند.
خیلی ها در مکان های عمومی مانند کافی شاپ ها به ندرت به وای فای متصل می شوند؛ گویی به طور پیش فرض وای فای مکان های عمومی را چندان هم امن نمی دانند. اما کم نیستند کسانی که هنوز فکر می کنند وای فای هتل، فرقی با اینترنت خانه خودشان ندارد و بنابراین احتیاط به خرج نمی دهند. اما این اشتباه بسیار بزرگی است. حقیقتی که باید بدانید این است که شبکه اینترنت وای فای در هتل ها از همان ضعف های امنیتی رنج می برد که شبکه اینترنت وای فای در کافی شاپ ها.
خبر بد این است که شبکه وای فای هتل ها نه تنها شما را در معرض به سرقت رفتن اطلاعات شخصی تان قرار می دهد؛ بلکه ریسک مورد حمله قرار گرفتن توسط بدافزارهای خطرناک را هم افزایش می دهد. برای مثال نمونه هایی وجود دارد که مسافر تلاش می کند تا در اتاق خود به اینترنت هتل اتصال پیدا کند، ناگهان پیامی مبنی بر به روز کردن نرم افزاری روی صفحه تبلت یا لپ تاپش ظاهر می شود. در صورتی که کاربر شروع به نصب این نرم افزار کند، در واقع یک بدافزار را روی سیستم خود نصب کرده است.
مهم نیست که دقیقا چه نوع تهدیدی در وای فای هتل ها متوجه شما می شود، در هر صورت تدابیر امنیتی که باید رعایت کنید؛ یکسان است. حتی اگر در بهترین هتل های کیش یا هتل های مشهد اتاق بگیرید، هم احتیاط شرط عقل است:
• قدم اول این است که با استفاده از یک شبکه مجازی خصوصی(Virtual Private Network) یا همان VPN در اینترنت جستجو کنید. به طور معمول وی پی ان ها همه ارتباطات دیجیتالی شما را رمزگذاری کرده و مانع از شناسایی آن توسط دیگران می شوند. به عبارت دیگر انجام این کار یک بخش مهم از ایمن نگاه داشتن اطلاعات شخصی شما در طول سفر است.
• اکیدا توصیه می کنیم که اطلاعات شخصی خود را تنها روی سایت هایی به اشتراک بگذارید که آدرس آنها با https آغاز می شود. البته عاقلانه ترین کار این است که در طول سفر به هیچ وجه اطلاعات شخصی خود را به صورت آنلاین به اشتراک نگذارید. اما اگر این کار برایتان مقدور نیست، در آدرس URL سایت ها به دنبال S باشید. این حرف نشان دهنده آن است که ارتباطات سایت به صورت خودکار رمزگذاری می شود.
• مطمئن شوید که گزینه اشتراک فایل در سیستم شما خاموش است. بد نیست بدانید که این گزینه در بسیاری از کامپیوترها به صورت پیش فرض روشن است. در نتیجه اطلاعات شخصی شما به راحتی می تواند طعمه سارقان دیجیتال شود. هر چند مراحلی که برای خاموش کردن گزینه اشتراک گذاری فایل ها نیاز به عبور از آنها دارید با توجه به سازنده کامپیوتر و سیستم عامل آن متفاوت است؛ بهتر است حتما دنبال این مراحل گشته و پیش از اتصال به اینترنت هتل آنها را به کار ببندید.
• فایروال(firewall) سیستم خود را روشن کرده و از به روز بودن آن اطمینان حاصل کنید. یک فایروال خوب حملات برخی از بدافزارها را خنثی می کند؛ البته به شرط اینکه روشن باشد و به صورت منظم آپدیت شود. به هر حال فایروال به خودی خود نمی تواند به طور کامل مانع تلاش ها برای هک کردن اطلاعات شما شود.
• مرورگر اینترنت خود را به روز رسانی کنید و از به روز بودن آن اطمینان حاصل کنید. بسیاری از مرورگرهای پر کاربرد از امکاناتی جهت محافظت در مقابل سرقت های اینترنتی برخوردار هستند که به شما در مورد هرگونه خطر احتمالی هشدار می دهند. بار دیگر باید تأکید کنیم که هیچ کدام از این راه ها به طور کامل استفاده از اینترنت هتل را برای شما امن نمی کنند، بلکه فقط خطر را تا چند درجه کاهش می دهند.
اگر شبکه اینترنت شما پسورد مخصوص برای محافظت از اطلاعات کاربران داشته باشد، چه؟
ممکن است این سئوال برایتان پیش بیاید که اگر قرار باشد در هتلی اقامت داشته باشید که امنیت شبکه اینترنت خود را از طریق رمزگذاری و پسوردی که فقط در اختیار مهمانان قرار می دهد، تضمین می کند؛ چه؟ باز هم باید نگران باشیم؟ متاسفانه جواب مثبت است؛ شما هنوز هم در امان نیستید. دوست دارید بدانید چرا؟
برای فهم این موضوع دو نوع رمزگذاری را که معمولا هتل ها در اختیار مسافران قرار می دهند، در نظر بگیرید: WEP یا Wired equivalent privacy و WPA یا Wi-Fi protected access. نیازی نیست وارد مباحث فنی شوید. فقط بدانید که پروتکل های WEP بسیار قدیمی بوده و از آنجایی که بیشتر از 15 سال است که مورد استفاده قرار می گیرند، چیز زیادی برای عرضه در بحث امنیت دیجیتال ندارند. در مورد نوع دوم هم باید بگوییم که اگرچه WPA برای جبران ضعف های امنیتی نوع اول طراحی شد، اما همچنان از باگ های امنیتی رنج می برد.
به عبارت دیگر هر دوی این سیستم ها به راحتی قابل نفوذ بوده و اگر هکر احتمالی در همان هتل شما اقامت داشته و از همان شبکه اینترنت شما استفاده کند؛ سیستم های فوق عملا بی فایده هستند.
آیا استفاده از اترنت(Ethernet) یا شبکه محلی مشکل را حل خواهد کرد؟
با کمال تأسف باید بگوییم پاسخ سئوال بالا هم منفی است. اترنت یا شبکه محلی که هتل به مهمانان خود ارائه می دهد، امن تر از شبکه های وایرلس نیست. چرا؟
بیشتر شبکه اینترنت هتل ها همان شبکه های محلی یا LAN هستند که بیشتر از 30 سال عمر دارند. این شبکه ها که در اواسط دهه هفتاد میلادی روی کار آمدند، با هدف استفاده داخلی توسط تاجران و دیگر گروه های مردم طراحی شده بودند. از آنجایی که هیچ گونه دلیلی برای پیش بینی رفتار خرابکارانه در این گروه ها وجود نداشت، هیچ پروتکل امنیتی در آنها در نظر گرفته نشده بود.
بنابراین در هتل ها مهمانان می توانند کارت شبکه خود را به حالت promiscuous تغییرداده و تمام اطلاعات رمزگذاری نشده ای را که از طریق LAN ارسال شده، مشاهده کنند. اگر احتیاط کافی به خرج ندهید، این اطلاعات می تواند شامل اطلاعات شناسایی شما، پسوردها و مدارک مهمی شود که به دست آدم های نادرست می افتند.
هر چند که اشکال دیگر شبکه محلی یا LAN هم در هتل ها مورد استفاده قرار می گیرد، اما نکته ای که نباید فراموش کنید این است که هیچ شبکه اینترنتی در هتل از دست هکرها در امان نیست. این شما هستید که باید اقدامات امنیتی لازم را برای محافظت از داده های خود به کار ببندید. با نصب وی پی ان، قفل کردن سیستم خود و احتیاط در مورد اطلاعاتی که به اشتراک می گذارید، می توانید ریسک را به حداقل برسانید.
منبع: hotspotshield.com