چرا هتل ها اتاق ۴۲۰ ندارند؟

چند نفر را بین دوستان یا آشنایان خود می شناسید که به نحس بودن عدد 13 باور دارند؟ خود شما هم از آن دسته افرادی هستید که روز سیزده بدر را پشت درهای قفل خانه سپری می کنید؟ پاسخ این سئوال هرچه باشد، باید بدانید که در دنیا کم نیستند افرادی که چنین باورهایی دارند. این باورها حتی به صنعت هتلداری هم نفوذ کرده اند. مثلا هتل ها از کاربرد عدد 420 برای هتل های خود اجتناب می کنند. اما راز پنهان شده در پس این عدد چیست؟ اگر مشتاق دانستن در مورد این موضوع هستید، با جااینجاس همراه شوید.

داستان عدد 420 از کجا شروع شد؟

برای سال ها مسافران در هتل ها از دیدن اتاق شماره 13 و طبقه سیزدهم محروم بودند. دلیل ساده و در عین حال عجیب بود؛ 13 عدد نحس و نامبارکی است. اما به نظر می رسد در سال های اخیر عدد دیگری هم به این لیست اضافه شده است. عدد 420! بسیاری بر این باور هستند که 420 عددی مرتبط با ماده مخدر حشیش در سراسر جهان است. در حقیقت 420 به هرگونه فعالیت مربوط به استعمال ماری جوانا ارتباط پیدا می کند. علاوه بر این افراد عضو جامعه ای که هر چیزی را که عدد 420 روی آن نوشته شده باشد، باارزش می دانند.

به نظر می رسد شروع این داستان به سال های دهه 70 میلادی در سان فرانسیسکو برگردد. در آن سال ها تعدادی از دانش آموزان دبیرستان سن رافائل هر بعد از ظهر رأس ساعت 4:20 دور هم جمع می شدند. اگرچه این گروه کاملا مخفی بود، اما بعد از مدتی به یک نماد تبدیل شد. حالا بیستم ماه آوریل هر سال یا همان 20/4 به یک جشن بین المللی برای آنهایی تبدیل شده که به استعمال حشیش یا ماری جوانا می پردازند.

واکنش هتل ها به عدد 420 چگونه بوده است؟

با تبدیل شدن 420 به یک نماد برای جامعه مصرف کنندگان مواد مخدر، کابوس دیگری برای هتل ها رقم خورد. این افراد همیشه و حتی در مکان هایی که استعمال سیگار هم در آنها ممنوع است، دست به این کار زده و شروع به سرقت نشان های اتاق ها می کردند. مثلا هتلی در کلرادو بارها شاهد این بود که عدد 420 روی اتاق به سرقت رفته است. به همین دلیل صاحبان هتل ترجیح دادند عدد 420 را روی درب اتاق حک کنند!
البته هتل ها واکنش های متفاوتی نسبت به این موضوع داشتند. برای مثال برخی هتل ها از شیوه های خلاقانه ای مانند عدد 1+419 به جای 420 استفاده کردند. بعضی دیگر از هتل ها نیز به کل این عدد را از لیست شماره های خود حذف کردند. در نهایت نیز هتل ها یک هدف داشتند: آنها دوست نداشتند که هتلشان به جایی برای استعمال مواد مخدر بدل شود.

خرافات دیگری که هتل ها باید با آنها دست و پنجه نرم کنند

همانطور که گفتیم داستان ممنوعیت اعداد از عدد 13 شروع شده است. هتل هایی هستند که اتاق شماره 13، طبقه سیزدهم یا حتی دکمه 13 در آسانسور ندارند. در حقیقت هتل ها چاره ای جز این کار نداشتند. چون مسافرانی بودند که ترس آنها از نحس بودن عدد 13 چیزی بیشتر از یک ترس عادی بود. برای این گروه از مهمانان هتل ها، نوعی فوبیا از عدد 13 شکل گرفته بود و به هیچ وجه حاضر نبودند با این عدد مواجه شوند!
شاید جالب باشد بدانید که ریشه این باور هم به یکی از اولین متون بشری یعنی لوح حمورابی برمی گردد. برخی بر این باور هستند که نویسندگان این لوح، قانون سیزدهم را از لیست جا انداخته اند. در حالی که بعضی می گویند در این لوح اصلا عددی وجود نداشته است. اما نحسی عدد 13 تا حد زیادی هم ریشه مذهبی دارد. برای مثال در اسطوره های مردم اسکاندیناوی، لوکی خدای سیزدهم بوده است.

اما دردسر هتل ها فقط به این اعداد خلاصه نمی شود. برخی هتل ها هم به خاطر مشتریان خود مجبورند از نصب آینه روی دیوارها خوددای کرده یا حداقل آینه ها را رو به تختخواب هتل قرار ندهند. یک باور دیگر که در فرهنگ های زیادی وجود دارد، این است: مهمانان تنهایی که اتاق دوتخته را رزرو می کنند، باید مطمئن شوند که تخت خالی کنارشان پر شده است. مهم نیست چطور. حتی با چمدان یا بالش های اضافی یا هر چیز دیگر!
علیرغم تلاش جدی بعضی هتل ها برای حذف این عدد پردردسر، برخی هتل ها در کشورهای مختلف جهان مسیر متفاوتی را در پیش گرفته اند. این هتل ها نه تنها اتاق 420 دارند، بلکه حتی میزبان خوبی برای آنهایی هستند که به دنبال استعمال حشیش یا ماری جوانا هستند. البته این نکته مهم را هم باید اضافه کرد که این موضوع در مورد هتل های ایران صادق نیست. 

در مطلب چرا هتل ها اتاق 420 ندارند؛ گفتیم که هتل های داخلی از این قاعده مستثنی هستند. هرچند ممکن است هنوز کسانی باشند که در هنگام رزرو هتل خود به شماره اتاق توجه ویژه ای نشان داده و از رزرو اتاق شماره 13 اجتناب کنند. به هرحال برای سایت های رزرو اینترنتی هتل مانند جااینجاس آنچه مهم است، دسترسی راحت و بدون دردسر مسافران به هر نوع هتل و هتل آپارتمان است. فیلتر جستجوی پیشرفته به شما این امکان را می دهد که موقعیت مکانی هتل موردنظرتان را بر روی نقشه مشاهده کرده و با توجه به دوری یا نزدیکی به مقصد، آن را انتخاب کنید.